Krioterapia to leczenie zimnem i polega na kontrolowanym mrożeniu tkanki, na skutek czego ta obumiera. W celu zamrożenia używany jest najczęściej ciekły azot lub dwutlenek węgla, który jest bezpośrednio aplikowany na skórę przy pomocy różnych technik:
metoda kontaktowa (aplikacyjna) –zabieg z użyciem krioaplikatorów, czyli różnego rodzaju (kształtu i wielkości) końcówek, najczęściej z ciekłym azotem. Metodę tę wykorzystuje się między innymi w leczeniu zmian zlokalizowanych w trudno dostępnych miejscach.
deep steak (doogniskowa) – zamrażanie tkanek przeprowadzane z wykorzystaniem tamponów zanurzonych w ciekłym azocie. W ten sposób krioterapia redukuje zmiany łagodne i płaskie.
spot freeze (natryskowa) – kriochirurgia z wykorzystaniem natrysku.
Przy użyciu ciekłego azotu mrozimy tkankę nawet do – 196 C!
Jakie zmiany skórne można mrozić?
Wskazań do krioterapii jest wiele, należą do nich przede wszystkim:
• brodawki
• brodawki łojotokowe
• keloidy i blizny
• rogowacenie: słoneczne i starcze
• świerzbiączki: ogniskowa, guzkowa i ograniczona
• włókniaki
• zmiany nowotworowe (niektóre)
Niekiedy jeden zabieg nie jest wystarczający aby wyleczyć dane schorzenie, wówczas należy powtórzyć zabieg po odpowiednim czasie.
Czy zabieg ma działania uboczne?
Procedura ta zwykle wiąże się z niewielkim bólem oraz następczą reakcją skórną w postaci obrzęku, krwawienia i pęcherzy. Kriochirurgia może spowodować tez powstawanie przebarwień pozapalnych. Niemniej jednak, zabieg należy do bezpiecznych – można powtarzać go wielokrotnie, także w przypadkach, gdy zawiodły inne metody terapeutyczne. ❄❄❄